“นี่ไม่รู้ตัวเลยเหรอว่าอยู่ด้วยยากแค่ไหน” เธอบอก มองจิกเขาอย่างรักใคร่
เขาซดอเมริกาโน่จากแก้วกระดาษ กดความว้าวุ่น ไม่ได้อย่างใจสักอย่างด้วยคาเฟอีน ดื่มด่ำความเอาใจจากเธอด้วยความประหลาด “คุณต่างหากที่อยู่ด้วยยาก” เขาตอบในใจ อะไรไม่ได้ดั่งใจก็พร้อมวีนใส่ แต่เขาอดทน เงียบ ไม่โต้ตอบ…